De lange Unnerbuchsenzidd
Giggsde des Morjens us dinnem Fenschder russ
un de merggsd de Sommer äß verbie-s´siehd isekahle uss.
Fang bloß nidd an ze jammern. Nu ässes so widd:
Ing Nochdhässn äß moh widder lange Unnerbuchsenzidd.
Dr Wind piffd um de Eggen un zerchd diß Laub vom Baum
dorr in dinner Unnerbuchse da merggesde das kaum.
Heer uff ze lammendieren, do holfd kinn broddesdieren
un es äß um einijes bässer als am Arsche ze friern.
Nu gugg moh im Schrangge wo de se hingeschobbed hosd
un lääch se dä biezieden russ, norr vor dem erschden Frosd.
Im Friejohr lachsde drübber, im Sommer da glauwesdes nidd,
dorr jädes Johr kimmed gans gewäß de lange Unnerbuchsenzidd.
Gruß Klaus